فئودور پاولوویچ خوش داشت حضور کسی را دم دست، اگر نه در اتاق خودش که در اتاق سرایداری حس کند. مردی قوی، وفادار، با تقوا و بی‌شباهت با خودش، که تمام بی‌بند و باری‌هایش را دیده و از تمام اسرارش باخبر است. اما آماده است از سر فداکاری همه را نادیده انگارد، و با او مخالفت نکند، و از همه مهم‌تر او را به چیزی تهدید نکند، چه در این دنیا و چه در آن دنیا، و در صورت نیاز از او پشتیبانی کند.
- برادران کارامازوف، کتاب سوم(شهوت پرستان)، فصل اول(در کلبه‌ی خدمتکاران)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر